Dini başına bela olmuş, her duyduğuna iman eden, hacı hocanın zanni görüşlerini din edinmiş bir kesim var ki her şeye haram diyor, Allah adına haramlar üretiyor. Mesela ''Müzik isyana sevk eder, o yüzden müzik dinlemek haramdır'' diyor. İsyana sevk etmeyen müzikleri görmezden geliyor. Bu zihniyet söz konusu din olunca bir şeyin kötü yanını alıyor ve iyi yanını çöpe atıp haram edebiliyor. Ama evinde kullandığı ekmek bıçağını ''bıçakla adam öldürülüyor, o halde bıçak kullanmak haramdır'' diyerek çöpe atmıyor. Demek ki haram uyduran zihniyet tutarlı bir şekilde haram uydurmuyor, sadece canının istediği şeyleri haram ediyor.
Peki, Allah kendi dini konusunda hüküm koyulmasına müsaade eder mi? Bu haramı ben koydum, şu haramları da siz koyun diyecek kadar ilahlık sınırını çiğnetir mi? Bu konudaki ayetlere geçmeden önce, ilahlık sınırını kafamızda daha iyi canlandırmak için bir örnek verelim. Bir çember düşünün, bu çember sürekli yanıyor, içine geçmeye çalışanın ayağı yanıyor, içine girince ise sıcaktan eriyorsunuz. İşte bu çember, Allah'ın koyduğu ilahlık sınırıdır. İçeri yaratılmış hiç kimse giremez. Girmeye teşebbüs ettiğinde ise önce ayağı yanar, sonra bedeni yanar. Bu örnekteki ateş, cehennem ateşidir, çember de Allah'ın dini hükümleridir. Beşerden hiç kimse din adına hüküm koyamaz, ayet göstermeden ''Allah bunu haram etti'' diyemez.
Ey iman edenler, Allah'ın sizin için helal kıldığı güzel şeyleri haram kılmayın ve haddi aşmayın. Şüphesiz Allah, haddi aşanları sevmez. [Maide 87]
Haram kelimesi ''Yasak, Mukaddes, Kutsal'' gibi anlamlara gelir. Kuranda ''mescidi haram'' ifadesi kutsal mescid olan kabe'den bahseder. Eğer yasak anlamına geliyorsa ''şunlar haramdır, şunu yapmayın'' şeklinde geçer. Örneğin ''Zinaya yaklaşmayın..'' (İsra 32) ayeti zinanın yasak/haram olduğunu bildirir. bir müslüman ''Allah zinayı haram kıldı'' derse yalan olmaz, şirk olmaz. Öyleyse ''müzik haramdır'' demek için Kuran'da ''müzik dinlemeyin, müzik haramdır'' şeklinde ayet olması gerekir. Böyle bir ayet olmadığına göre müziği haram etmek ilahlık iddia etmektir. Peki müzik helal midir?
Müzik, kendi içinde türleri olan bir ses sanatıdır. İsyana sevk eden müzikler olduğu gibi mutlu eden, rahatlatan müzikler de vardır. Müziği helal haram kategorisinde değil, mübah-mekruh kategorisinde incelemek lazımdır. Mesela; Gençlerin kolunu jiletlemesine sebep olan, isyana sevk eden, sarhoş olmaya sevk eden müzikler mekruhtur, kötüdür. Mekruh: ''iğrenç, nahoş. Haram olmayan ve zaruret olmadıkça yapılması uygun görülmeyen iş'' demektir. İsyana sürükleyen müzikler iğrençtir, nahoştur, kötüdür. Müslümanlar kötüyle değil, iyiyle muhatap olurlar.
İslam'da iyi- kötü ayrımı vardır. Müzik iyiyse yani; mutlu ediyor, yaşama şevki veriyor, çalışma azmi veriyor ise dinlemek caizdir, mübahtır. Ama yaşama şevkini kırıyor, isyan etmeye çağırıyor, intihara meylettiriyor, alkolik olmaya çağırıyorsa kötüdür, mekruhtur. Bu ayrım kültür mantarı ve zehirli mantar gibidir. Allah bize mantarı haram etmemiş ama bizler mantar arasında bir seçim yapıp kültür mantarını yeriz. Zehirli mantarı toplamayız, yemeyiz. Zehirli mantar kötüdür, sağlığa zararlıdır.
Müzik de bunun gibi iyisi ve kötüsü olan bir sanat dalıdır. Sanat dalları iyiye kullanılırsa çok güzel çalışmalar ortaya çıkabilir. Örneğin bir dini film düşünün. Dini filmde peygamberin iç dünyasını dışa vurmak için arkaplan müziği lazımdır. Hüzünlüyse veya neşeliyse, ona uygun müzik eklenir. Zafer kazanmışsa zafer müziği eklenir.
Müzik kötü birşey olsaydı, çocuklar müzik duyunca dans etmeye başlamazdı. Küçük bir çocukta bile ritim duygusu ve müzik sevgisi vardır. İyi müzik duyduğu zaman neşelenir. Şeytani müzik duyduğu zaman morali bozulur. Özetle, müzik Allah'ın haram ettiği birşey değildir. Nasıl ki zehirli mantar yemiyorsak, zararlı müzikleri de o şekilde ayırd ederek mübah olan müziği dinleyebiliriz. Dinleyene de haram diyemeyiz yoksa ateş çemberine girmeye çalışmış oluruz.
0 yorum:
Yorum Gönder